Parenting 101 (From Domjullian's POV), part 2

6. Spoiling. Noong bata kami, although nakakaluwag kami sa buhay, my parents made sure na hindi kami lalaking spoiled magkakapatid. We can’t have luxuries in life all the time. Paulit-ulit na sinasabi ng dad ko ang financial situation ng pamilya namin. There’s 7 of us kaya mahirap din ang pera. Pero syempre, noong bata kami, we can’t help na mainggit sa laruan o pagkain ng ibang mga bata. Sa pagkain walang problema, sa laruan meron. Aral na kami pag sinasama kami sa mall o sa palengke, bawal magturo.Kahit mga tito and titas namin can’t give gifts in an instant. Pinagsabihan sila lahat ng parents namin except ofcourse pag may occasion like birthday and Christmas. 

Yan din ang practice ko with Cairo, he can’t have everything in a whim. I limit his spending. I give him weekly allowance he can spend on, this way, he can budget his money to last the whole week. I don’t give extra money para matuto cya na gumastos sa kung ano lang ang meron cya. 

If he wants something, kailangan nya pag hirapan yun (pero I won’t discuss it here, ibang topic na cya). Ang ginagawa nya, he will save some money galing sa allowance na binibigay ko. 

Mahirap ang hindi pag spoiled in my part dahil one and only si Cairo as of now. Mahirap hindi ma tempt, guilty ako minsan dyan pero as much as possible, I still go by the rule. Masarap kasi makita na yung anak mo marunong ng mag value ng pera at a young age at matuto mag spend wisely. 

Sa pag-uugali naman, equal treatment sa amin lahat, no special treatment kahit bunso. Common lang ang inggitan sa magkakapatid, parents just have to be careful na walang favoritism and explain kung bakit minsan kailangan ng isang kapatid ng extra care or attention. 

With Cairo, although he is special, I try not to make him a spoiled brat. Pinapagawa ko cya ng simple and easy household chores or I let him help me do the chores. There are rules to follow. 

7. Reward & punishment system. May connection to with spoiling. Dahil nga hindi kami basta basta pwedeng magpabili ng mga luxuries, we have to earn it. May reward system kahit papaano. When we do well in school or did something good may katapat na reward. 

But be careful, may tendency ang kid na maghanap ng reward everytime nakakagawa cya ng mabuti. It doesn’t have to be the case, inspire the kid to do good pero kailangan mo rin ipaintindi sa kanila na hindi sa lahat ng pagkakataon, may reward. They have to do good not because of the reward but because that’s the right thing to do. 

With Cairo’s case, hindi ko sinasabi na mag top 1 ka sa klase para magka reward ka or maging masunurin kang anak para ibili kita ng gusto mo. Mali ang magiging perception nito sa kid. I always tell Cairo to do well para matupad nya lahat ng pangarap nya, bonus na lang kung may matatanggap na regalo. 

Same goes sa punishment. Pag may mali,depende sa degree ng pagkakamali, may punishment. Hindi kami lumaki sa palo, wala ni isa sa amin ang napalo ng parents ko. They don’t believe in that. Instead, they give out punishments like bawal manood ng TV, o gumamit ng telepono, o hindi pwedeng maglaro sa labas. Kinakausap kami as calmly as possible kung bakit mali ang ginawa naming at yung mga consequences that might happen doon sa maling ginawa namin. In that case, nauunawaan namin yung pagkakamali namin. 

May mga pagkakataon na sobrang kulit namin at hindi naiiwasan na magtaas ng boses ng parents namin pero hanggang doon lang yun. Lumaki kami na may takot sa parents namin kaya pag narinig mo na ng malakas ang whole name mo, mag behave ka na. 

Naturally kay Cairo, hindi rin ako namamalo and explain every single detail kung bakit mali ang ginawa nya at bakit may punishment. Tingin ko pa lang alam na ni Cairo na dapat na cya mag behave. A little nagging might help, might help. 

8. Discipline and respect. Totoo na kung ano ang nakikita ng bata sa matatanda, yon ang ginagawa nila. I always try to be a good example kay Cairo. I teach him basic discipline gaya ng tamang pagtatapon ng basura, pagliligpit ng pinagtulugan, pag liligpit at pag huhugas ng pinag kainan, arranging his books. Little things like that. Parati ko rin sinasabi na ang disiplina ay hindi lang dapat ginagamit sa loob ng bahay kundi pati na rin sa labas. 

Respect is something hard to define and enforce. When we’re growing up, tinuruan kami ng common courtesy like pagmamano and po at opo. Hindi pagsagot sa magulang at nakakatanda at pagmumura. 

By example, natututo ang mga bata so as much as possible, kahit mahirap, I try to be magalang at marespeto kahit may mga taong hindi deserving. 

At times pwede kaming magbiro sa magulang namin pero may boundaries. Allowed ang biro like “dad, mas matigas pa ulo mo sa akin e”, “mom, ang taba-taba mo”. Mga light na biro na hindi naman masyadong nakakaapekto o nakakabawas ng respeto ng anak sa magulang. 

As we grow up, dahil alam na namin ang respeto, naging barkada ang tingin namin sa parents namin pero yung degree ng respeto as parents hindi nawala. 

I make fun of Cairo and vice versa. Ilang beses ko na rin na kwento tong mga to sa blog ko. I allow him to be pilosopo at times para hindi naman masyadong boring yung father and son relationship namin pero gaya nga ng sinabi ko, I make sure Cairo won’t go beyond the respect limit. 

Kadalasang na a adopt ng bata yung nakikita o naririnig nya sa environment na ginagalawan nya. Walang nagmumura sa amin intentionally, di ko pa naman narinig nag mura ang anak ko. 

9. Learning. Aside from above things, dapat tinuturuan din natin ang kids ng mga practical and handy things. Ito yung mga bagay na hindi natutuhan by example. Sa mga toddlers, things like alphabet, counting, coloring, grammar etc. 

But be forwarned, wag natin ipilit na matuto sila kung ayaw pa nila. May time para dyan, they have their own learning period and time. Please check item #4. Little by little lang kasi nakaka cause ng stress sa bata yun ng hindi natin nalalaman. Kaya maraming bata ang nasa grade school pa lang ay tinatamad ng mag aral. 

Let them learn on their own. Ang papel mo bilang magulang ay i-expand yung malalaman nila. If they started to show interest on something, doon ka lang pumasok. Suporta lang sa kung saan cya magaling at mas suportahan sa kung saan cya mahina para matuto. 

Sabi nga sa pag-aaral, mas mahalaga ang EQ kesa sa IQ. But these two should go hand in hand para sa success ng isang tao. Dapat may balance between the two, both should be properly addressed but should correspond sa developing consciousness ng bata. 

We should also prepare the child for life with the help of schools and learning institutions. Sabi nga sa aking sociology class, kailangan at importante na malaman at maunawaan ng isang tao ang mga basic life questions like one’s identity, yung relationship nya sa ibang tao at ang kahulugan ng buhay. 

At Cairo’s age now, human anatomy and a little sex education na ang dapat nyang malaman. Natawa ako one time, tinitignan ko yung book nya sa Science, may nakatakip na papel dun sa anatomy ng human body at sa mga taong nakahubad, pati mga words like vagina and testis tinakpan nya. 

10. Instinct. Parent’s instinct. Hindi ko sinasabing parating tama ang instinct pero mabisang paraan ito sa pagpapalaki ng bata. Kung alam natin na para sa ikakabuti ng bata, bakit hindi, diba? Most of the time sinusunod ko ang instincts dahil alam ko na yung best lang naman ang gusto kong ibigay sa anak ko. 

Maganda parin humingi ng opinyon sa fellow parents like us o sa magulang. 

As I’ve said, I’m not a pro when it comes to child nurturing, but hey, more than 10 years of being a single dad taught me a lot of things and I might as well share simple, handy and practical things to new parents and soon to be parents. 

Happy parenting! 

PS: You might have some tips to share too, feel free to discuss it here. I still need to learn a lot and some more.